مزرعه چیست — تمام میوهها، تمام سبزیجات، تمام دانهها و تمام انواع غذای دیگری که ما میخوریم. زیاد تلاش و کار در جهت رشد غذاهای ما انجام میشود و بسیاری از مردم این موضوع را متوجه نیستند. این محصولات کشاورزی توسط کشاورزانی که سخت کار میکنند برای اطمینان از اینکه همه چیز به درستی رشد کند، کاشته و برداشت میشوند. بعد از اینکه کشاورزان محصولات را برداشت میکنند، آنها را برای پردازش فرستاده و خارج میکنند. پردازش یک مرحله ضروری است که میوهها، سبزیجات و دانههای تازه را به غذاهای قابل مصرف برای ما تبدیل میکند، مثل فاصوله کنسرو و ذرت یخ زده. پس از اینکه غذا پردازش شد، به فروشگاههای بازار و خرده فروشی منتقل میشود. اینجا جایی است که ما [میرویم] تا غذا را خریداری کنیم و به خانه ببریم و برای خانوادهمان بپزیم. راهنما خطی ، یک سیستم است که دسترسی ما به غذاهای روی میز ما را هر روز محافظت میکند.
این ریل راهنمای خطی یک شبکه از افراد و سازمانهای مختلف است که همه به صورت مشترک با هم کار میکنند تا ثبات غذایی را تضمین کنند. کشاورزان غذا را کاشت میکنند، پردازشکنندگان آن را به محصولاتی تبدیل میکنند که ما میتوانیم بخوریم، توزیعکنندگان آن را منتقل میکنند و فروشندگان آن را در فروشگاهها برای ما قرار میدهند. هر کسی نقش مهمی در این زنجیره ایفا میکند. پردازشکنندگان میوهها و سبزیهای خام را به محصولاتی مثل غذاهای کنسرو شده یا یخ زده تبدیل میکنند. بنابراین این کار کمک میکند تا غذاهای انباری برای دورههای طولانی تازه بمانند و راه را برای خرید آسانتر برای ما هموار کند. توزیعکنندگان افرادی هستند که غذا را از یک جای به جای دیگر منتقل میکنند و آن را تا زمان فروش نگه میدارند. آنها تضمین میکنند که غذا به فروشگاههای بزرگسالان برسد. سپس، بازرگانان به ما انواع مختلفی از غذاها را در بازار برای خرید ارائه میدهند. آنها کار عالیای در نمایش غذا برای انتخاب غذاهایی که میخواهید بخورید انجام میدهند.
زنجیرهای که به غذا ما منجر میشود، بسیاری از پیوندها دارد که همه آنها باید با هم هماهنگ کار کنند. برنامهریزی، کاشت، برداشت، پردازش و توزیع در این فرآیند شامل میشوند. این کار از کشاورزان شروع میشود که تصمیم میگیرند چه محصولات غذایی را باید کاشت. آنها بر اساس فصل و آنچه در منطقه خود خوب رشد میکند، تصمیم میگیرند. بعد از اینکه طرحی تهیه کردند، باید همچنین در زمان مناسب بذر بکنند و به سلامت محصولات خود نظارت کنند هنگامی که در حال رشد هستند. زمان برداشت زمانی است که محصولات بالغ شدهاند و کشاورزان چیزی که آماده است را جمع میکنند؛ آنها میوهها و سبزیجات را برداشت میکنند. سپس محصولات برداشت شده را به پردازندهها میفرستند. پردازندهها این محصولات تازه را گرفته و آنها را به محصولات لذیذی که میتوانیم مصرف کنیم، مانند سسها یا شوربهای یخزده تبدیل میکنند. سپس توزیعکنندگان غذاها را قبل از تحویل به فروشندگان، منتقل و ذخیره میکنند. آخرین مرحله ولی کمتر اهمیت نیست، زمانی که غذا به فروشگاهها میرسد، فروشندگان گزینههای مختلفی برای خرید ارائه میدهند. این کار اطمینان میدهد که ما حداقل یک غذای قابل انتخاب از میان چندین گزینه را هر روز میتوانیم انتخاب کنیم.
کشاورزی امروز به دلیل استفاده از فناوری بسیار متفاوت است. کشاورزان در گذشته شاید بر اساس حدس کار میکردند، اما امروزه ابزارهای قویتری برای کمک به آنها دارند. به عنوان مثال، کشاورزان از فناوری GPS استفاده میکنند تا ماشینهای خود را تنها به بخشهایی از زمین که نیاز دارند، محدود کنند. یعنی آنها از مواد شیمیایی کمتری استفاده میکنند و محیط زیست را پاک مینگهند. آنها حتی از درونهای — ماشینهای پروازی کوچک — برای نظارت از بالا بر گیاهان خود در حال رشد استفاده میکنند. کشاورزان از درونها برای مشاهده مشکلاتی مثل بیماریها یا آفات در روزهای اولیه استفاده میکنند. اینطور که میتوانند قبل از اینکه مشکلات بزرگ شوند، آنها را حل کنند. نیاز به این ابزارها، که کشاورزان را قادر میسازند با استفاده از کمترین آب و کود، غذاهای بیشتری تولید کنند، حیاتی است. یا، فناوری میتواند به پردازشگران کمک کند تا غذاها را طولانیتر تازه نگه دارند تا در حین حمل و نقل فاسد نشوند. این بهبودها یک زنجیره کشاورزی بهتر، کارآمدتر و دوستدار محیط زیست را ترویج میدهند.
بسیار حیاتی برای زنجیره کشاورزی این است که پایدار باشد تا بتواند در این مسیر به جلو رود. پایداری درباره آگاهی از سیاره ما در حالی که نیازهایمان را برآورده میکنیم، است. این کار به کل اکوسیستم کمک میکند تا ثابت بماند. آنها با استفاده از روشهای پایدار مثل کاشت حفاظتی، اغتشاش خاک را تا حداقل میرسانند. آنها همچنین از منابع انرژی تجدیدپذیر شامل پنلهای خورشیدی و توربینهای بادی برای تأمین انرژی مزارع خود استفاده میکنند. به این شکل، توانستهاند وابستگی به سوختهای فسیلی را کاهش دهند. توزیعکنندگان و فروشندگان تلاش میکنند تا زباله غذایی را کاهش دهند و از استفاده بیش از حد از بستهبندی مبتنی بر پلاستیک (بنابراین تلاش میکنند کمتر از آن استفاده کنند و کمتر غذا را در زبالهدانه رها کنند). آنها همچنین غذاهای محلی تولید شده را ارائه میدهند که این موضوع آلودگی ناشی از حمل و نقل را کاهش میدهد چرا که غذاهای آنقدر دور نمیروند. در سراسر جهان، میتوانیم با هم کار کنیم تا یک زنجیره کشاورزی-غذایی پایدارتر بسازیم که مردم، سیاره و اقتصاد ما را تقویت کند.
Copyright © Jingpeng Machinery&Equipment(Shanghai) Co.,Ltd All Rights Reserved